XV

Nareszcie mogę odpocząć we własnym domu . Cisza i spokój a Nina to złote dziecko . Prawie nie płacze , spokojnie śpi. Ciekawe po kim to ma …

- Ja idę do pracy dacie sobie radę ? – zapytała z troską moja mama zakładając buty

- Mamo – spojrzałam błagalnie

- Dobrze już dobrze – pogłaskała mnie po ramieniu – Zatem życzę miłego dnia – uśmiechnęła się promiennie i opuściła dom zamykając drzwi . Nalałam sobie soku do szklanki i wraz z nią powędrowałam do wózka w którym spała moja księżniczka . Chwilę przyglądałam się jej śniadej twarzyczce i równemu oddechowi lecz nie mogłam stwierdzić do kogo tak naprawdę była podobna aczkolwiek  przypominała Marco i co najgorsze co dzień coraz bardziej. Nagle ktoś zapukał do drzwi . Otworzyłam je i ujrzałam Filipa z jakąś dziewczyną . Byłam zdziwiona że po tym wszystkim co brunet ode mnie usłyszał przyjdzie tu i będzie bawił moją córkę zostawiając mnie na pożarcie lwa . Jak się później okazało dziewczyna była całkiem miła i sympatyczna.

- Cześć , Claudia jestem – przedstawiła się

- Alex , zapraszam – ręką pokazałam na stół w kuchni – Napijesz się czegoś ?

- Może herbaty -  uśmiechnęła się  a ja zabrałam się za przygotowanie napoju . Z szafek wyciągnęłam dwa kubki i włożyłam torebki z esencją – Przepraszam ale Filip mnie zmusił żebym tu przyszła

- Spoko , nawet czasami mam ochotę tak z kimś pogadać – westchnęłam i usiadłam na krześle

- Babskie pogaduchy ? – zaśmiała się 

- Dokładnie – uśmiechnęłam się i wrzącą wodę wlałam do kubków

- Jaki on słodki – rozmarzyła się na widok Filipa który idealnie dogadywał się z Ninką

- Zazdroszczę ci takiego faceta – powiedziałam i na stół postawiłam kubki wraz z cukierniczką i dwoma łyżeczkami

- A to Nina nie ma ojca ? – zdziwiła się ale widząc moją minę sama odpowiedziała sobie na zadane wcześniej pytanie – Opowiadaj

- Wpadłam w nieciekawe towarzystwo , imprezy , narkotyki , w końcu przycisnął mnie głód a kasy nie było , stwierdziłam że prześpię się z gościem bo nadziany był …

- Gościem ?

- Ojcem Niny  - nie chciałam zdradzać jego tożsamości – Przeszkodził nam jego kumpel , zapomniałam o tym i wróciłam do normalnego życia ale on nie dawał spokoju , no i byliśmy parą niedługo bo wyjechał na zgrupowanie i zdradził mnie z jakąś lalą – wyznałam i poczułam w sobie złość . Tylko jedno mogło ją załagodzić . Przeprosiłam na chwilę Claudię i wyszłam na balkon wkładając do ust papierosa

- To ci w niczym nie pomoże – położyła rękę na moim ramieniu

- Ale ja nie potrafię , na samą myśl o nim gotuje się we mnie – wciągnęłam dym do płuc

- Ty jesteś naprawdę silna , wiele dziewczyn załamało by się a ty nadal tu jesteś i wychowujesz wspaniałą córkę – wyrwała mi z rąk papierosa i wyrzuciła go na trawę  – Zrób to dla małej – powiedziała poważnie i weszłyśmy do środka . Przegadałyśmy dosłownie całe popołudnie tak że dopiero o 18 przyszedł czas na nasze pożegnanie

- Zdzwonimy się jeszcze – uśmiechnęła się dziewczyna – A ty księżniczko idź spać – uśmiechnęła się do Niny którą trzymałam na rękach

- Tak , tak – próbował nas pospieszyć Filip otwierając drzwi

- Do zobaczenia ! – pomachałam im ręką - To co maleństwo kolacja i spać – powiedziałam uśmiechnięta na co dziewczynka zaczęła machać malutkimi rączkami . Nakarmiłam naszego głodomorka i obie udałyśmy się do sypialni gdzie Morfeusz porwał nas w swoje objęcia 

***

- Oświadczyłem się Sandrze – oznajmiłem a Izka posłała mi  wrogie spojrzenie nie mówiąc już o kipiącym ze złości Leitnerem

- Może lepiej zostawię was samych – odparła na odczepnego i poszła na górę pomóc Maćkowi w lekcjach

- Możesz mi powiedzieć co ty do cholery wyczyniasz ?! – oburzył się mój przyjaciel

- Próbuję ułożyć sobie życie – wzruszyłem ramionami 

- Z tą dziwką ?! Reus czy ciebie do końca pojebało czy tylko udajesz głupiego

- Nie masz prawa tak o niej mówić ! To Alex się puszczała a nie ona

- Ty nawet nie wiesz jak ona przez ciebie cierpi – powiedział z wyrzutem – Zakochała się w tobie a ty ją po prostu olałeś dla tego blond pustaka

- Leitner  przestań pieprzyć ! – krzyknąłem wściekły – Chciałem się z nią pogodzić ale to ona mnie olała

- Myślisz że jedno przepraszam i będzie po sprawie ?! Nie osłabiaj mnie

- Powiem ci jedno – wstałem z zajmowanego miejsca – Miałem cię za przyjaciela

- Ja już od dawna nie mam przyjaciela – powiedział a mnie coś zakuło w sercu – Jesteś tylko zwykłym egoistą który rani najbliższe mu osoby

- Nie mam ochoty z Toba gadać – wyszedłem trzaskając drzwiami . Czy on naprawdę tak o mnie myśli ? Tak to prawda jestem egoistą ale próbowałem naprawić swoje relacje z Alexandrą ale za każdym razem to nie przynosiło skutku . Zresztą czego ja się spodziewałem … wybzykałem laskę , zdradziłem i co rzuci mi się w ramiona ? Zażenowany poszedłem do baru topiąc swoje smutki w alkoholu.

***

Żałuję że wtedy w szpitalu zostawiłam ta gazetę . Może teraz to wszystko wyglądało by inaczej . Chciałabym aby Alex znów była sobą … zawsze uśmiechniętą i z lekka buntowniczką która nie da sobie w kaszę dmuchać . Nawet nie pamiętam kiedy obie zaczęłyśmy się staczać na samo dno . Tylko że ja znalazłam wyjście a ona jeszcze bardziej pogubiła się w swoim życiu które jest dzięki Ninie . To ona jest dla niej oparciem i nadzieją na każdy kolejny dzień . Aż boje się pomyśleć co by cię stało gdyby nie dowiedziała się o ciąży

- Marco już wyszedł ? – zapytałam kiedy Mo przekroczył próg naszej sypialni

- Tak – usiadł obok mnie na łóżku i położył rękę na moje kolano – Miałem go za dojrzałego mężczyznę a okazał się zwykłym dzieciakiem

- Mam nadzieję ze nie powiedziałeś mu o dziecku ? – uniosłam do góry brew

- Nie zasługuje na nie – powiedział załamany – Tylko by je ranił

- Alex też by tego nie chciała – stwierdziłam

- Nie martw się – przytulił mnie mocno . To w jego ramionach poczułam znów bezpieczeństwo i miłość której nie zapewnił mi żaden inny facet

- Kochanie ? – zaczęłam

- Tak skarbie ? – spojrzał na mnie i odgarnął kosmyki włosów z mojej twarzy

- Kocham cię

- Ja ciebie bardziej – pocałował mnie w czoło . Mam tylko nadzieję ze Marco to wszystko przemyśli i jeszcze kiedyś powie to samo Alex co ja mojemu ukochanemu …